Зөлфиә Ханнанова

Мин бәхетле – ҡояшым бар,
Ул йылмайып, көлөп тора,
Зәңгәр күктән ер өҫтөнә
Алтын нурын һибеп тора.
Мин бәхетле – әсәйем бар.
Ул иркәләп, наҙлап тора.
Йөрәгемдә ниҙәр барын
Күҙҙәремдән аңлап тора.
Мин бәхетле ил ҡыҙы, тип
Ғорурланып өндәшәмен.
Бәхетле, шат тормош өсөн
Тынғы белмәй көрәшәмен.

        

      
        Әсәйемә бишек йыры.

                   Гөлфиә Юнысова

Әсәкәйем бөгөн эштән
Арып ҡайтты,
Шуға ла ул йоҡларға ла
Иртә ятты.
Өшөмәһен әсәкәйем –
Юрған ябам.
Баш аҫтына тағы ла бер
Мендәр һалам.
Эшем бөткәс карауаты
Тирәһендә,
Ултырам да әсәйемдең
Эргәһенә,
Йоҡлатырмын бишек йыры
Йырлап ҡына,
Ә әсәйем йылмая ла
Күҙен йома.
 

         Өләсәй.

                Кәрим Булат

Ауылдағы өләсәйгә
Һоҡланмаған кеше юҡ.
Бөтәһе лә маҡтай уны:
«Уңғанлыҡта – ише юҡ».
Аптырарһың, оҫталығы!
Белеме булмаһа ла.
Гөлдәй балаҫтар туҡый ул,
Киндер ҙә һуға ала.



            Сәскә ата гөлдәр.

                        Фәүзиә Юлдашбаева

Ағастарға ап-аҡ бәҫ һырыған,
Буран һөйләп йөрөй аһ-зарын.
Өй ҡыйығындағы ялтыр тамсы
Зарығып көтә булыр яҙҙарын.
Тәҙрә төптәрендә –
Әсәйемдең
Гөлө сәскә ата, бөркә наҙ.
Әсәй күңеле тулы ҡояш булғас,
Ҡыш та китмәй өйҙән матур яҙ!



           Телефон.

                        Ф. Туғыҙбаева

Әсәйем китә эшкә,
Атайым китә эшкә.
Өйҙә яңғыҙ ҡаламын,
Ҡайталар улар кискә.
Телефондың һандарын
Йыямын яйлап ҡына,
Миңә кәрәкле булған
Һандарҙы һайлап ҡына.
Бер-ике-өс…биш- алты…
Ете…туғыҙ…
Әсәйемдән һорайым:
- Ҡасан ҡайтаһың? -  тиеп.
Ишетәмен тауышын,
Әсәйем ҡуя көлөп:
- Йә, илама! Көт – көт – көт!
Ҙур үҫкәнһең… - Пип – пип – пип!
 

 

                 Байрам көткәндә.

                                  Кәрим Булат

Байрамды көтә – көтә,
Беҙ тик кенә ятманыҡ.
Йыр – бейеүҙәр өйрәндек,
Шиғырҙар ҙа ятланыҡ.
Байрамға әҙерләнгәндә,
Ҡуйҙыҡ әле уйлап та.
Әсәйҙәрҙе был көндә
Саҡырабыҙ ҡунаҡҡа.

                            

              Әсәйҙәр байрамы.

                        Кәрим Булат

Бөгөн байрам.
Булмәбеҙҙә
Уйындар ҡыҙыҡ бара.
Белмәгәне ҡарап тора,
Белгәне бейеп ала.
Минән дә
Ҡыҙҙар, малайҙар
Йырлауымды һораны.
Әсәйҙәрҙең ҙур байрамы
Йырһыҙ, моңһоҙ буламы!



            Әсәйемә.

                        Гүзәл Ҡыуандыҡова

Әсәкәйем, гүзәлкәйем,
Күҙ нурым һин, гөлкәйем,
Нурланып сыҡҡан ҡояштай
Яҡты һинең йөҙкәйең.
Әсәкәйем, берҙән – берем,
Изге һинең уйҙарың. 
Яҙғы елдәр кеүек наҙлы,
Йомшаҡ ҡына ҡулдарың.
Әсәкәйем, тауышҡайың
Сылтырап аға шишмәләй.
Моңо менән һәр иртәлә.
Тор, ҡыҙым, тип иркәләй.
Әсәкәйем, матурҡайым,
Йөҙҙәрең нурҙар сәсә.
Мәңге йәшел шыршы һымаҡ,
Һәр саҡ йәш бул, йөҙ йәшә!

 

 

         Әсәй ҡайтты.

                    Ҡадир Әлибаев

Әсәй бик аҙға китһә лә,
Илар сиккә етәбеҙ.
Ҡара бесәй менән бергә:
«Ҡайт! Ҡайт!» - тиеп көтәбеҙ.
Әсәй ҡайтты, бесәй сапты –
Эй, һөйөнөп йөрөйбөҙ.
Әсәй ҡояш алып ингән –
Нурға сумған өйөбөҙ!



           Әсә балаһы.

                 Зөһрә Ҡотлогилдина

- Һылыулығың, ҡыйыулығың
Алдың кемдән? – Әсәйемдән.
- Отҡорлоғоң, тапҡырлығың
Һинең кемдән? – Әсәйемдән.
- Тыйнаҡлығың, йыйнаҡлығың
Сере кемдән? – Әсәйемдән.
- Иркәлегең, иртәлегең
Күсте кемдән? – Әсәйемдән.
- Егәрлегең, егетлегең          
Һинең кемдән? – Әсәйемдән.